Page 80 - Executive Functions ในเด็กวัย 13-18 ปี
P. 80

เนื้อหำวิชำเรียนในระดับมัธยมศึกษำและมหำวิทยำลัยที่สูงขึ้นไป เป็นเรื่อง
                                   ควำมเข้ำใจถึงแก่นของควำมรู้ (concept) และนำมธรรม ยิ่งต้องใช้กำรท�ำงำน
                                   จำกทักษะสมอง EF มำกขึ้นไปอีก หำกพื้นฐำนสมองส่วนนี้ไม่แข็งแรงก็ยำกจะเรียน
                                   ต่อไปได้ดี นอกจำกนี้กำรเรียนในระดับสูงขึ้นไปต้องจัดกำรตนเองตั้งแต่กำรไปอยู่

                                   หอพัก อำหำรกำรกิน กำรเงิน ไปเรียนให้ทันตำรำงเรียน งำนที่ต้องส่ง หำกไม่มีพื้นฐำน
                                   กำรฝึกฝนทักษะสมอง EF มำมำกพอ จะไม่สำมำรถจดจ่อใส่ใจต่อเนื่อง ไม่สำมำรถ
                                   วำงแผนและท�ำงำนไปจนเสร็จ



                                       ในเด็กเล็กนั้นกำรร้องไห้คือสัญญำณบ่งบอกว่ำต้องกำรควำมช่วยเหลือ
                                   ส่วนวัยรุ่นนั้นกำรมีอำรมณ์พลุ่งพล่ำน มีพฤติกรรมบำงอย่ำงที่ผิดปกติไป คือสัญญำณ
                                   แสดงควำมต้องกำรควำมช่วยเหลือเช่นกัน







                                  สิ่งที่เรำต้องเข้ำใจคือสมองของวัยรุ่นยังพัฒนำไม่เต็มที่ กำรเลี้ยงดู

                                  ในวัยเด็กล้วนส่งผลท�ำให้วัยรุ่นแต่ละคนมีควำมแตกต่ำงกัน วัยรุ่นที่
                                  สมองส่วนหน้ำคือทักษะสมอง EF ดี ได้รับกำรฝึกมำอย่ำงดี เมื่อเผชิญ
                                  ปัญหำก็จะผ่ำนไปได้ แต่หำกพื้นฐำนไม่ได้รับกำรพัฒนำ จะเป็นเรื่อง
                                  ที่ยำกมำกที่จะผ่ำนพ้นวัยนี้ไปได้อย่ำงปลอดภัย มีควำมสุข
                                  มีควำมส�ำเร็จรออยู่เบื้องหน้ำ






                                       สิ่งที่ท้ำทำยกำรท�ำงำนของทักษะสมอง EF ในวัยรุ่นคือควำมสำมำรถในกำร                                 ในภำพเรำจะเห็นว่ำเด็กๆ ได้ใช้ทักษะสมอง EF แน่นอน เป้ำหมำยคือจุดสูงสุด
                                   ควบคุมควำมคิด อำรมณ์และกำรกระท�ำเพื่อไปสู่เป้ำหมำย ในขณะที่ในวัยรุ่นนี้มี                         ที่ต้องปีนให้ถึง เด็กๆ ต้องควบคุมกำรกระท�ำ คือ มือ เท้ำและตำ กำรท�ำงำนของอวัยวะ
                                   ตัวกวนตำมธรรมชำติอยู่ 3 ตัวคือควำมคิดวอกแวก อำรมณ์อ่อนไหวและกำร                                   ทั้งหมดต้องประสำนกันดีจึงจะสำมำรถปีนไปให้ถึงเป้ำหมำย ต้องควบคุมควำมคิด
                                   กระท�ำบุ่มบ่ำม กำรได้รับกำรฝึกฝนทักษะสมอง EF ตำมพัฒนำกำรตั้งแต่เด็ก                               จดจ่ออยู่ที่เป้ำหมำยตลอดเวลำ ทั้งต้องควบคุมอำรมณ์ระหว่ำงทำง ส�ำคัญที่สุดคือ
                                   ในโรงเรียน สำมำรถเริ่มได้ตั้งแต่ pre-school หรืออนุบำลก่อนเข้ำเรียนชั้น                           กำรควบคุมควำมกลัวในสถำนกำรณ์เสี่ยง (หนึ่งในสถำนกำรณ์ที่บริหำรทักษะสมอง EF

                                   ประถม 1 โดยท�ำกิจกรรมหลำยๆ อย่ำงที่สำมำรถฝึกทักษะสมอง EF ให้ท�ำหน้ำที่                            คือสถำนกำรณ์ที่เสี่ยงเล็กน้อยพอควบคุมได้ ทุกครั้งที่ผ่ำนสถำนกำรณ์เช่นนั้น เด็กจะ
                                   ควบคุมควำมคิด อำรมณ์ กำรกระท�ำเพื่อไปให้ถึงเป้ำหมำย ไม่ว่ำจะเป็นกำรเล่น                           บริหำรทักษะสมอง EF ได้ดีขึ้น)
                                   กีฬำ กำรละเล่น เกมกระดำน เล่นหมำกเก็บ ฯลฯ







            80                                                                                                                                                                                                                    81
   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85