Page 170 - คู่มือ Executive Functions สำหรับครูปฐมวัย
P. 170

8. ตั้งเป้าหมายความส�าเร็จของลูก                                                              เลี้ยงดูไปในทิศทำงเดียวกัน ไม่ก่อให้เกิดควำมขัดแย้งกันซึ่งจะเป็นผลในทำงลบ

                                       หำกถำมพ่อแม่ที่มีลูกเล็กๆ ว่ำตั้งเป้ำหมำยอะไรให้กับชีวิตลูก ส่วนใหญ่ก็จะตอบ                 ต่อลูก
                                     ตรงกันว่ำต้องกำรให้ลูกประสบควำมส�ำเร็จในชีวิตและมีควำมสุข  แต่เมื่อพิจำรณำ                       กำรท�ำงำนร่วมกันระหว่ำงบ้ำนและโรงเรียนควรอยู่บนทัศนะเชิงบวก ไม่ว่ำจะ

                                     ถึงสิ่งที่พ่อแม่ให้กำรอบรมเลี้ยงดูลูก กลับมีควำมแตกต่ำงกันอย่ำงมำกมำย                         เป็นควำมเชื่อใจ ให้กำรสนับสนุนและให้ก�ำลังใจซึ่งกันและกัน พ่อแม่ควรให้ควำม
                                     บำงครอบครัวเร่งรัดกำรอ่ำนเขียนเรียนเร็ว บำงครอบครัวปล่อยให้อยู่กับ Ipad,                      เคำรพในวิชำชีพครู เคำรพในวิธีกำรท�ำงำนของครู  หำกสงสัย ข้องใจ หรือไม่พอใจ

                                     Iphone บำงครอบครัวให้ลูกมีกิจกรรมเสริมพัฒนำกำรมำกมำยจนเรียกว่ำ                                ควรไต่ถำมเพื่อท�ำควำมเข้ำใจให้ตรงกัน ไม่ควรเก็บควำมขุ่นข้องใจเพรำะจะกระทบ
                                     Over Program บำงครอบครัวมีกิจกรรมของครอบครัวที่ท�ำร่วมกัน เช่น ไปท�ำขนม                       ต่อสัมพันธภำพที่ดี ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อกำรพัฒนำลูก อีกทั้งกำรบ่นว่ำลับหลังครู

                                     บ้ำนคุณย่ำ ช่วยคุณแม่ซักผ้ำ ช่วยคุณพ่อล้ำงรถ เมื่อเป็นเช่นนี้ เป้ำหมำยปลำยทำง                 แต่อยู่ต่อหน้ำลูก จะท�ำให้ลูกเกิดควำมสับสน กังวลใจ เพรำะส่วนใหญ่เด็กนั้นจะรัก
                                     ที่ได้รับจึงให้ผลที่แตกต่ำงกันอย่ำงแน่นอน                                                     ทั้งพ่อแม่และรักครู

                                       ลองทบทวนดูดีกว่ำว่ำเป้ำหมำยปลำยทำงที่ตั้งไว้ หรือเป้ำหมำยหลักนั้นเป็น                         เมื่อพ่อแม่มีสัมพันธภำพที่ดีต่อกัน ทั้งสองฝ่ำยจะประสำนมือ ประสำนใจ
                                     เป้ำหมำยที่มีคุณค่ำและมีควำมหมำยต่อชีวิตลูกอย่ำงยั่งยืนหรือไม่ คิดต่อให้ชัดว่ำ                เป็นหนึ่งในกำรพัฒนำลูกไปในทิศทำงเดียวกัน พ่อแม่และครูจะมีควำมสุข

                                     อะไรที่จะบอกถึงควำมส�ำเร็จในชีวิตของลูก และควำมสุขในชีวิตคืออะไร ที่สุดแล้ว                   ควำมเบิกบำนใจที่ได้เห็นควำมก้ำวหน้ำของของคนที่เรำรักเติบโตอย่ำงงดงำม
                                     ลูกสำมำรถด�ำรงชีวิตได้อย่ำงมีคุณค่ำในตนเอง ผู้อื่น รวมถึงต่อธรรมชำติและ

                                     สิ่งแวดล้อมได้หรือไม่ เพรำะทัศนะต่อกำรด�ำรงชีวิตจะมีผลต่อกำรเลี้ยงดูลูก
                                     และกำรเลี้ยงดูลูกจะหล่อหลอมทั้งควำมคิดและจิตใจของลูก

                                        เมื่อเป้ำหมำยปลำยทำงหรือเป้ำหมำยหลักชัดเจนแล้ว ต้องมีเป้ำหมำยระยะสั้น                               การมีทัศนคติที่ดีต่อกัน จะเป็นจุดเริ่มต้นของการท�างานร่วมกัน
                                     และกระบวนกำรย่อยที่รองรับและสอดคล้องกับเป้ำหมำยหลัก เป้ำหมำยต้องอยู่                                   ระหว่างบ้านและโรงเรียน ความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง จะท�าให้
                                                                                                                                            การท�างานมุ่งสู่เป้าหมายเดียวกัน การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
                                     ในใจเสมอ ให้หมั่นตรวจสอบสิ่งที่ท�ำกับผลที่ลูกได้รับอยู่เสมอว่ำหลุดเป้ำหมำยไป                           จะท�าให้การท�างานมีความสอดคล้องกันระหว่างบ้านและโรงเรียน
                                     หรือไม่ ตอบสนองควำมต้องกำร ควำมพร้อมและธรรมชำติของลูกหรือไม่ แต่อย่ำงไร

                                     ก็ดีเป้ำหมำยก็ต้องมีควำมยืดหยุ่นให้พอเหมำะพอดี อย่ำติดกับควำมคิดเดิม
                                     อย่ำงเดียว ต้องปรับให้เหมำะกับลูกและสภำพกำรณ์ที่เป็นจริงในปัจจุบันด้วย



                                     9. ท�างานร่วมกับครู


                                       เมื่อลูกเข้ำโรงเรียนก็ไม่ได้หมำยควำมว่ำภำระกำรฝึกฝนอบรมเลี้ยงดูตกไปเป็น
                                     ของครูและโรงเรียน เพรำะบ้ำนยังมีอิทธิพลอย่ำงมำกต่อลูก ให้ถือว่ำบ้ำน
                                     และโรงเรียนเป็นหุ้นส่วนกำรพัฒนำลูกร่วมกัน แต่เนื่องจำกควำมเชื่อ ทัศนคติ

                                     และประสบกำรณ์ของครูและพ่อแม่แต่ละคนก็แตกต่ำงกัน จึงต้องหมั่นพูดคุย

                                     เพื่อแลกเปลี่ยนทัศนะระหว่ำงกัน เพื่อให้มีเป้ำหมำยที่ตรงกัน และมีวิธีกำรอบรม




            170                                                                                                                                                                                                                  171
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175